انواع ویروس هرپس سیمپلکس

تبخال تناسلی یک بیماری مقاربتی است که به وسیله‌ی ویروس هرپس سیمپلکس، ایجاد می‌شود. تماس جنسی، راه اصلی انتقال ویروس است. بعد از آلوده شده شخص، ویروس درون بدن به صورت غیر فعال باقی می‌ماند و گاهی فعال شدن آن سال‌ها بعد اتفاق می‌افتد. تبخال تناسلی باعث ایجاد درد، خارش و جراحت در ناحیه‌ی تناسلی می‌شود، ولی با این همه، این عارضه گاهی هیچ علامت و نشانه‌ای ندارد. در صورتی که فرد ناقل و آلوده به ویروس باشد و حتی در صورت نداشتن هیچ‌گونه درد و علامتی می‌تواند آن را به فرد دیگر منتقل کند. هرپس تناسلی درمانی ندارد، ولی داروها به کم شدن علائم و کم کردن خطر انتقال به دیگران کمک می‌کنند.

انواع ویروس هرپس سیمپلکس

ویروس هرپس سیمپلکس یک ویروس مسری است که می تواند از طریق تماس مستقیم از فرد به فرد منتقل شود. دو نوع ویروس تبخال وجود دارد.

1. نوع یک ویروس هرپس سیمپلکس HSV-1

این ویروس عامل تبخال بر روی لب است و معمولاً از طریق بزاق آلوده منتقل می‌شود.HSV-1 می‌تواند از طریق روش‌های زیر منتقل شود:

• غذا خوردن در ظروف مشترک
• به اشتراک گذاشتن رژ لب
• بوسیدن

هرپس سیمپلکس میزان گسترش بالایی دارد و برآوردها نشان داده 67% مبتلایان به این ویروس را افراد بالای 49 سال یا بالاتر تشکیل می‌دهند.

2. نوع دیگر ویروس هرپس سیمپلکس HSV-2

ویروس هرپس سیمپلکس عامل تبخال تناسلی است و همانند ویروس اچ پی وی از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شود. بر طبق آمار منتشرشده از آکادمی پوست آمریکا (AAD)، حدود 20 درصد از بزرگ‌سالان فعال جنسی در ایالات متحده مبتلا به HSV-2 هستند. عفونت HSV-2 از طریق تماس جنسی با بیمار مبتلا تبخال گسترش می‌یابد؛ اما در اغلب موارد ویروس هرپس سیمپلکس نوع 1 از افرادی منتقل می‌شود که علامت و یا زخم ندارند.

افراد در معرض خطر ویروس هرپس

احتمال انتقال این آلودگی برای هر فردی و در هر سنی وجود دارد؛ اما دسته‌ای از افراد بیشتر از سایرین در معرض خطر این آلودگی هستند. عوامل خطر ابتلا به هرپس سیمپلکس نوع 2 عبارت‌اند از:

• برقراری رابطه جنسی بدون استفاده از وسایل محافظت‌کننده مانند کاندوم
• دارا بودن شرکای جنسی متعدد
• ابتلا به سایر عفونت‌های منتقله از راه جنسی (بیماری مقاربتی STI)
• سیستم ایمنی ضعیف
• برقراری رابطه جنسی در سن کم
• جنسیت زن
• تولد از مادر مبتلا به تبخال تناسلی

علائم هرپس

برخی از افراد مبتلا به تبخال هیچ علامت و نشانه‌ای ندارد؛ اما این افراد همچنان حامل ویروس بوده و می‌توانند آن را به سایرین انتقال دهند. برخی از علائم مرتبط با این ویروس عبارت‌اند از:

• زخم تاول (در دهان و یا در ناحیه تناسلی)
• سوزش ادرار و احساس درد
• خارش
• تب
• خستگی
• کاهش اشتها
• تورم غدد لنفاوی
• سردرد

همچنین هرپس سیمپلکس می‌تواند به چشم گسترش یابد و باعث ایجاد بیماری به نام هرپس کراتیت شود. علائم این عارضه در چشم عبارت‌اند از: درد چشم، تخلیه و حساسیت در چشم.

روش‌های درمانی هرپس

هرپس تناسلی درمان ندارد. تجویز داروهای ضد ویروس ممکن است اثرات زیر را داشته باشد:

• کمک به بهبود سریع‌تر زخم‌ها و تاول‌های ناشی از بروز اولیه‌ی بیماری
• کم کردن شدت و مدت زمان بروز علائم در زمان عود دوباره بیماری
• کم کردن تعداد بازگشت دوباره تبخال تناسلی
• کم کردن خطر انتقال ویروس هرپس به دیگران
• داروهای ضد ویروسی تجویزی برای تبخال‌‌ها عبارت‌اند از:
• اسیکلوویر (Acyclovir)
• والاسیکلوویر (Valacyclovir)

پزشکان در دو صورت مصرف این داروها را توصیه می‌کنند:

• بروز علائم نشان‌دهنده‌ی ظهور بیماری باشد
• فرد روزانه داروهای خاصی مصرف می‌کند، حتی زمانی که هیچ علامتی نداشته باشد
• این داروها معمولاً قابل تحمل بوده و عوارض جانبی چندانی هم ندارند.

عوامل عود هرپس

ویروس HSV برای تمام عمر در بدن باقی می ماند، حتی اگر علائم آشکار نداشته باشد. به همین علت احتمال عود مجدد تبخال وجود دارد. البته دسته‌ای از افراد تنها پس از ابتلا به ویروس علائم آن را تجربه می‌کنند. دسته‌ای از محرک‌ها وجود دارند که می‌توانند خطر عود مجدد تبخال تناسلی را افزایش دهند. برخی از این عوامل عبارت‌اند از:

• استرس و فشار عصبی
• دوره قاعدگی
• تب یا بیماری
• قرار گرفتن در معرض آفتاب یا آفتاب‌سوختگی

تجربه نشان داده احتمال عود مجدد بیماری در طول زمان کاهش می‌یابد؛ زیرا بدن شروع به تولید آنتی بادی می‌کند. همچنین افراد سالم مبتلا به ویروس، معمولاً دچار عوارض این بیماری نمی‌شوند.

پیشگیری از هرپس

اگرچه هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما می‌توان با انجام برخی اقدامات لازم از قرار گرفتن در معرض ویروس یا انتقال HSV به دیگران جلوگیری نمود.

• راهکار پیشگیری از این بیماری به این شرح است:
• از تماس مستقیم فیزیکی با دیگران پرهیز کنید.
• از وسایل شخصی دیگران مانند فنجان، حوله، لباس، لوازم آرایش به خصوص رژ استفاده نکنید.
• هنگام برقراری رابطه جنسی از وسایل محافظت کننده مانند کاندوم استفاده نمایید.
• هنگام مصرف داروها و اعمال آن بر روی زخم‌ها دست‌ها را بشویید و از دستکش های پنبه‌ای استفاده کنید.

برای پیشگیری از انتقال بیماری به دیگران، افراد مبتلا به HSV-2 باید از هر نوع فعالیت جنسی به خصوص در زمان عود بیماری پرهیز کنند. اگر فرد علائم را تجربه نکرده اما وجود ویروس تشخیص داده شود، در طول مقاربت باید از کاندوم استفاده نمود؛ اما احتمال انتقال هرپس سیمپلکس حتی زمانی که از کاندوم استفاده می‌کنید، نیز وجود دارد. همچنین زنان حامله و آلوده به این ویروس، باید از داروهایی مخصوص استفاده نمایند تا مانع انتقال بیماری به نوزاد خود شوند.